آخ آخ آخ! دلم خونه! می‌دونستی یه زمانی یه درختی بود به اسم سیکامور گپ؟ این درخت، یه جورایی سلبریتی بود واسه خودش! یعنی اگه بخوام برات بگم، مثل این می‌مونه که برد پیتِ درختا بود! نه فقط یه درخت معمولی کنار یه دیوار سنگی قدیمی (دیوار هادریان، می‌شناسیش که؟ همون که تو تاریخ خوندیم) بلکه یه لوکیشن فیلمبرداری فوق‌العاده جذاب و تکرار نشدنی.

اصلا قشنگیش به این بود که توی یه فرورفتگی زمین قرار گرفته بود، انگار صحنه رو برایش دستی دستی طراحی کرده بودن. هر کی رد می‌شد، مخصوصا عشق فیلم‌ها و عکاس‌ها، محال بود یه عکس ازش نگیرن. می‌گفتن تو کل پارک ملی نورث‌آمبرلند، هیچ جا اندازه این درخت عکس‌برداری نشده بود. فکر کن، یه درخت شده بود نماد یه منطقه!

حالا بریم سراغ اون روی سینمایی‌ش. یادتونه فیلم رابین هودِ کوین کاستنر رو؟ همونجا که رابین هود از جنگل میاد بیرون، یه صحنه خیلی معروفی داره. خب، اون درخت تو اون صحنه، همین سیکامور گپ خان بودن! بعد از اون فیلم، دیگه بهش می‌گفتن "درخت رابین هود". البته خودش ۱۷۰ مایل با جنگل شروود فاصله داشت، ولی چه اشکالی داره؟ مهم اینه که روی پرده سینما درخشید و دل ما رو برد. نه فقط تو رابین هود، تو موزیک ویدیو برایان آدامز هم اومده بود، تو سریال Vera هم یه چشمکی زده بود. خلاصه همه جا بود این دلبر.

از تاریخچه‌اش هم بخوام بگم، یه جور درخت غیر بومی بود، از خانواده افرا. حدود ۱۵۰ سال عمر داشت. می‌گن یه وکیل نیوکاسلی به اسم جان کلیتون این رو آخرای قرن ۱۹ کاشته بود، واسه زیبایی منظره. بنده خدا نمی‌دونست چه جواهری از آب درمیاد این نهال کوچولو.

تو سال ۲۰۱۶ هم که دیگه رسما "درخت سال انگلستان" شد! بین ۲۰۰ تا درخت انتخاب شد و رای آورد. جایزه‌شم هزار پوند بود که صرف مراقبت از ریشه‌هاش کردن، چون بس که آدم می‌رفت و می‌اومد اونجا، ریشه‌هاش داشت دربیچاره می‌شد. سال بعدش هم تو مسابقه درخت سال اروپا پنجم شد. دیگه از این محبوب‌تر؟

اما امان از دست روزگار... متاسفانه یه شب خیلی بد، یه عده نامرد این درخت بیچاره رو با اره برقی انداختن! صبح که شد، همه دیدن چی به روز این درخت سینمایی اومده، دنیا رو سرشون خراب شد. پلیس هم دست به کار شد و چند نفری رو هم گرفتن. می‌گن دو تا مرد رو متهم کردن به جرم "خسارت جنایی" هم به درخت هم به دیوار هادریان. هنوز دادگاهشون تموم نشده و ما هم منتظریم ببینیم چی میشه.

بعد از این اتفاق تلخ، همه یه جورایی تو شوک بودن. این درخت واسه خیلی‌ها فقط یه درخت نبود، خاطره بود، عشق بود، زندگی بود. خیلی‌ها اونجا به هم پیشنهاد ازدواج داده بودن، عروسی گرفته بودن، خاکستر عزیزانشون رو اونجا پخش کرده بودن. مدیر منطقه‌ای "نشنال تراست" (که مسئول نگهداریش بود) می‌گفت این اتفاق نشون داد چقدر مردم به طبیعت و درخت‌ها اهمیت می‌دن.

ولی خبر خوب اینه که انگار هنوز امید هست! می‌گن از ریشه‌اش جوونه زده و شاید دوباره زنده بشه. البته طول می‌کشه خیلی، شاید ۱۵۰-۲۰۰ سال دیگه تا دوباره مثل قبل بشه. از دانه‌هاش هم نهال گرفتن و می‌خوان بکارن. حتی اولین نهالش رو بردن دادن به شاه چارلز که اونم قول داده تو پارک وینزور بکاره. ببین چه درختی بوده!

راستی، یه چیز جالب دیگه هم بگم. یه بار سال ۲۰۰۳ یه هلیکوپتر داشته فیلمبرداری می‌کرده اون اطراف، سقوط می‌کنه نزدیک درخت، فقط ۳۰ متر فاصله داشته! خوشبختانه همه سرنشیناش زنده میمونن. انگار این درخت یه جور طلسم داشته، هم از سقوط هلیکوپتر جون سالم به در برده، هم از طوفان‌ها، ولی آخرش به دست یه آدم ناباب از پا درومد.

خلاصه که داستان این درخت، هم قشنگه هم غم‌انگیز. یه جورایی درس زندگیه. امیدواریم دوباره سرپا بشه و باز همون درخت سینمایی سابق بشه. ما که دلمون براش تنگ شده، شما رو نمی‌دونم. :(

اینم بگم که اگه دوست داشتی عکس‌های بیشتری ازش ببینی، تو شنیده ها‌مدیا کامنز یه عالمه عکس خوشگل ازش هست، یه سر بهش بزن. یادش گرامی!